Bravo Bani Sadr!

Bani Sadr's ( He was elected to a four year term as Iran's President on January 25, 1980) Message to the Iranian people: (partial translation. Read Full text here)

[...]با اینهمه ، از شما می پرسم : ﺁیا وجدان جمعی به حق تصمیم ، حقی که از ﺁن شما مردم است، جمعی به حقوق ملی ، وجدان جمعی به فرصتهای رشد ، وجدان جمعی به کرامت و منزلت خود بمثابه یک
ملت تاریخی، وجدان جمعی به ایرانیت ، هویتی که از راه رشد نو به نو می شود، وجدان جمعی به موقعیت ایران در جهان و نقش ایران در جهان ، وجدانهائی نیستند که شما ، بنا بر موقعیت ، می باید غنی ترین ﺁنها را داشته باشید ؟ ﺁیا از خود می پرسید : از حق تصمیم خود استفاده می کنیم ؟ از خود می پرسید : اگر از این حق استفاده کرده بودیم ، کسی به خود اجازه می داد خود را ولی مطلق ما کند ، زور را تنها روش حکومت بگرداند و بهمن مسئله ها و بحرانها را بر حیات ملی ما فرو فرستد ؟

Anyhow: I ask you: Whether collective conscience to have the right to decision making--a right that is an inalienable rights of the people--collective conscience for National rights, collective conscience for growth opportunities, collective conscience for your own munificent (benevolence) and status (condition) tantamount and commensurate to a nation with rich history, collective conscience for being Iranian, an identity that becomes renewed by growth, collective conscience to Iran's situation in the world and the role of Iran in the world, are not conscientiousness that you according to your standing, should have the most enriched of them all? Do you ask yourself: Whether you're using your rights of decision making? Do you ask yourself: If we had been using 'this right' (decision making), no one would have allowed himself to call himself our "absolute Guardian" (velayat-e- faghih), Use force and dictatorship as the only method of governance, and descend the avalanche of crisis upon our national survival and existence?


ﺁیا می دانید بحران اتمی ، یک بحران نیست ، مجموعه ای از بحرانهای حل نشده پیشین است ؟ ﺁیا می دانید اگر این بحران در برگیرنده بحرانهای پیشین نبود، اگر هم پدید می ﺁمد، دیر نمی پائید و ایران را منفور جهانیان و گرفتار انزوا نمی کرد ؟ ﺁیا از خود می پرسید : ما که در دوران انقلاب شکوهمند خود ، محبوب ترین ملت روی زمین شدیم ، چرا باید امروز ، مردمی منفور شده باشیم ؟ اگر این پرسش را از خود بکنید، در می یابید علت بحرانهائی هستند که استبداد حاکم ساخته و بر یکدیگر افزوده و، بدانها ، هویتی را به ایران و ایرانی داده است که نفرت بر می انگیزد .
Do you realize that the nuclear standoff crisis is not a crisis and it is a collection of past unresolved crisis? Do you know if this crisis (nuclear standoff) was not part of the previous crisis, even it had become an issue, it wouldn't have lasted and Iran would not have been an abomination to the world community and entangled in isolation? ....


ﺁیا می گذارید اعتیاد به بحرانها ، وجدان جمعی شما را بر خطرهائی ناحساس کند که حیات ملی را تهدید می کنند، ؟ ﺁیا شما بعد از 30 سال تجربه ، نمی دانید مشکل یکی اعتیاد به اطاعت از قدرت و دیگری دولت زورمداران است؟ چرا می دانید . پس بدانید دانائی که به دانش خود عمل نمی کند، زیانکار تر است . بر شما است که به مبارزه با اعتیاد به اطاعت از قدرت برخیزید . بر شما است که گرایش به بیان ﺁزادی را هرچه همگانی تر کنید . بر شما است که کار را با ایستادگی بر سر حقوق انسان و حقوق ملی ﺁغاز کنید . بر شما است که کار را با ابراز شخصیت ملی ﺁغاز کنید .

Or you allow addiction to constant crisis (since theIRI inception) to desynthesize you to the dangers that threaten the national existence? Don't you know that after 30 years of experience, that the difficulty lies in your addiction to obedience to power and the coercive power of the dictatorship? I'm certain you know. So you should know that one who knows and has the intelligent to know, but doesn't act upon his knowledge is most harmful and destructive. It is upon you to rise up and fight against your addiction to obedience to power. It is incumbent upon you and you're beholden to promote and cultivate the tendency toward freedom of speech and make it more common place in your discourse. It is upon you that you should start by standing up for human and national rights. It is upon you to start the fight by expressing your National Identity.

بر شما است که کار را با حمایت از جنبشهائی ﺁغاز کنید که برای احقاق حق بعمل می ﺁیند . بر شما است که از مبارزان سیاسی که در راست راه استقلال و ﺁزادی و رشد بر میزان عدالت اجتماعی هستند و برای انسان حقوق و بعد معنوی قائلند ، حمایت کنید . بر شما است که از جنبشهای دانشجویان و دانشگاهیان، از جنبشهای زنان، از جنبشهای کارگران ، از جنبشهای معلمان و هر جنبشی که ﺁزادی ، منزلت و کرامت انسان را هدف می کند، حمایت کنید . بر شما است که بدانید استقلال ، حل کردن مسئله ها ، پایان دادن به بحران ها، استوار کردن رابطه ها با دنیا بر پایه حقوق ملی و نساختن بحران و باز نکردن پای قدرت خارجی را به زندگی ملی ، است . دولتی که بحران می سازد و قدرت خارجی را در داخل و خارج از کشور محور می کند، استبدادی و وابسته است . حق و وظیفه شما است این دولت را با دولت حقوق مداری جانشین کنید که ستون پایه های ﺁن را حقوق انسان و حقوق ملی، استقلال و ﺁزادی و رشد بر میزان عدالت تشکیل می دهند .

It is your duty to start the work by supporting national movements for reaching your rights. It is your obligation to support those who are political activists and they are struggling for independence, sovereignty , and freedom and social justice and human rights. It is your duty to support, the student and scholars movement, women's movement, Labor Movement, Teacher's movement, and any movement that has the aim to improve and achieve human dignity and condition. It is incumbent upon you to know that and real independence means resolving issues, and ending crisis...establishing relations with the world on the basis of national rights and Not generating crisis and not opening door to foreign power to our national life. A government that generates crisis after crisis and runs only on and makes the threat and fear of foreign power as its main axis, is totalitarian and a dependent government. It is your right and obligation to replace this government with a government that place the law as its pivot. So that the foundations of this government is grounded in human rights, national rights, and real independence, freedom, and prosperity commensurate with social justice and equality and equitable distribution of wealth.

هشدار دوران انقلاب را یادﺁور می شوم : تا زن ﺁزاد نشود، حقوق ، کرامت و منزلت نجوید و رشد نکند، جامعه ای رشد نمی کند . پس نخست بر زنان است که مبارزه برای ﺁزادی و حقوق خویش را از مبارزه برای ﺁزادی و حقوق مردان جدا مپندارند و جنبش خویش را جنبش ﺁزادی ملت ایران بگردانند و ﺁنگاه بر زن و مرد ایرانی است که کرامت و حقوق خویش را به یادﺁورند و به عمل درﺁورند .

ﺁن توانائی را که توانائی جماعت است و بر توانائی بی پایان خدائی متکی است به یاد ﺁورید و برخیزید.


Remember the exhortation and promises of the era of the revolution: Until women are free, rights (human and social, economics), munificence, dignity, and humanity will not flow and will not flourish; hence, the society will not thrive and prosper. Thus, first it is upon women who think their freedom movement is separate from the rights and freedom of men, to deem their fight and movement as the movement for the freedom of Iranian nation and then It is duty of every Iranian man and woman to remember their dignity and benevolence and act upon them. Remember and commit to memory , the competence and the capacity that is within you and remember that this potential and aptitude is reliant upon God's infinite omnipotence; thus, rise up...