Sunday, February 25, 2007

Lamenting the Islamic Inculcation of death over life and Fatalism

From Satgean:

می گفت همیشه احتمال رخ دادن آن چیزهایی که به دور از ذهن هستند بیشتر است. حال چقدر مردم می توانند تصور کنند که جنگی رخ خواهد داد؟ جنگ با عراق حوالی بهار شروع شد نه؟ اکنون نیز بهار می آید. همه ی دلیل های موجه برای شروع جنگ وجود دارد. در تلویزیون دیدم مردم شروع به تظاهرات ضد جنگ کرده اند. همین پیش از شروع جنگ عراق نیر رخ داد نه؟ ذهن ها برای مدتی آماده و پخته شدند و بعد شروع شد نه؟ حال سه چهار ماه است که ذهن ها آماده برای قبول جنگ می شوند نه؟ آیا می توانید تصور کنید که ایران درگیر جنگی بشود و بعد مثل عراق هر روز صدها کشته بدهد؟ چقدر احتمال رخ دادن قائل هستید؟ آیا می توانید تصور کنید که جنگی داخلی و فرقه ای رخ دهد؟ نه! تنها مرگ است که غیر قابل تصور است. برای لحظه ای تصور کنید که جنگ رخ خواهد داد.

آذربایجان، کردستان، بلوچستان، از ایران جدا خواهد شد. دیگر من به این زبان نخواهم ننوشت. دیگر به این زبان نخواهم خواند. دیگر شما با من غریبه خواهید شد و اگر کسی از شما کسی از ما را کشت، من هم ناخواسته دست به تلافی خواهم زد.هیچ گاه هم فرد مقصر و شروع کننده شناخته نخواهد شد. ده سال بعد را ببینید. مثل شوروی سابق که تکه تکه شد، اما خوبی آن این بود که جنگی رخ نداد که جان پدر و مادر و خواهر و برادرها را بگیرد. آذربایجان با آذربایجان شوروی کشوری خواهد شد. کردستان، با کردهای عراق و ترکیه کشوری درست خواهند کرد. و بلوچستان نیز به قسمتی از پاکستان خواهد پیوست. همیشه تاریخ به سوی بی نظمی بیشتر پیش می رود نه؟ قطعه قطعه شدن. دسته دسته شدن و از هم دور شدن.می ترسم. با دیدن چنین چیزی من چه خواهم کرد؟ خانواده ام چه خواهند کرد؟ آواره خواهیم شد، هم تو هم من. می توانی این را تصور کنی؟ نه! نمی توانی. چرا کار را به احتمال واگذار کنیم وقتی که می توانیم جلویش را بگیریم؟ یک مشت آدم نادان، به خاطر ایده های احمقانه شان، مثل آن صدام به گور شده، کشوری را از هم خواهند پاشید. به خاطر چه؟

احمدی نژاد می گوید که ملت ایران تصمیم خود را گرفته است! درست هم می گوید. همین ملت بودند که وی را انتخاب کردند و همین ملت بودند که به پای صندوق های رای رفتند. این ملت هیچ چیز را جدی نمی گیرند. الکل ننوشیده مست اند و دنیا برایشان از دریچه ی شوخی می گذرد. ملتی که امور زندگی اش را جدی نگیرد، لابد زیستن و نزیستن هم برایش اهمیتی ندارد. همین است فایده ی اسلام شریفتان که این دنیا را برایتان پوچ می کند و شما را در خواب آن دنیا مست می کند. همین است که به این زندگی تان ارزش قایل نمی شوید و زیستن و مردن برایتان یکی است. پس چه فرقی می کند که این ملت از جنگ بمیرد و یا همینگونه مرده باشد. این ملت هیچ چیز را جدی نمی گیرند و همه را به خدایشان واگذار می کنند. اما این ماییم که فردا باید بر اجساد عزیزانمان گریه کنیم و آن خدایی را که چنین انسانهایی را کشت لعنت فرستیم. این ماییم که دنیا را دوست داریم و نمی خواهیم عزیزانی به خاطر حماقت چندین آدمی که هیچ چیز برای از دست دادن در این دنیا ندارند کشته شوند.

این کسانی که بر شما حکومت می کنند، از سالها پیش مرده اند و برای مرده گان، زنده و یا مرده بودن دیگران اهمیتی ندارد. صدها سال خرابی حاصل حماقت سه نفر خواهد شد. می توانید این را تصور کنید. این گوشه نوشته ام، ما آنچیزی هستیم که در نهایت می توانستیم باشیم. چرا این همه جوش می آورم. لابد ما لیاقت همین را داشتیم که این شدیم. پس دیگر چه جای شکوه و گلایه، پس دیگر چه جای غصه و اندوه. ما اگر بیشتر از این می دانستیم، بهتر از این عمل می کردیم. ما را همین شایسته است و بس که دو نفر که هیچ چیز از این دنیا نمی دانند، و کوچکترین ارزشی برای این دنیا قائل نیستند، بخواهند زندگی هفتاد میلیون آدم را برنامه ریزی کنند. ما را همین شایسته است و بس.

Partial Translation:

Ahmadinad says the nation has made it’s decision…and he is telling the truth. It was this nation who went to the polls and elected him. This nation (Iran) doesn’t take anything seriously. Without drinking a drop of alcohol, they are impaired and inebriated. Everything is a joke to this nation. A nation which doesn’t take its affairs seriously and responsibly then it follows that they don’t take living(existence) or dying (nonexistence) seriously. This is the benefit of your noble Islam; It makes the world hollow and futile for you and it mesmerizes you with the promise of the ‘other world’. The same that you don’t value your lives and dying and living are the same for you. The same , then what is the difference if this nation dies of war or stay long dead inside?

This nation (Iran) doesn’t take anything seriously and leaves everything up to its God.
But tomorrow, it’s us who will be mourning over the dead bodies of our loved ones and we will curse the God who allowed our loved ones to be killed.

It is us who love the world and don’t want our loved ones to be killed because of idiocies of a few who have nothing to lose.

Those who rule over you (the government) had died or have been dead (their souls) many years ago and for these dead souls, life or death is worthless and meaningless.

Hundreds of years of destruction will be the product of the idiocy of 3 people (Khamnei, Ahmadinejad, Rafsanjani). Can you picture that? …Ultimately we are what we are capable of being.. Why am I fuming? Inevitably, we deserved this; that which we become.

Therefore, there is no room to whine, to be sad and dejected. If we knew more and had more knowledge, we would have acted more rationally. This is what we deserve only. Two ignorant imbeciles (Khamanei and apocalyptic Ahmadinejad) who don’t know anything about the ways of the world and they don’t care and value this world and life in the slightest are determining the destiny and fate of 70 million Iranians. This is what we deserve and that’s all.

BTW, if anyone can edit my translation and can do a better job translating, please don't hesitate to speak up. Thanks.

h/t to incomprable Nana

1 comment:

Gayle said...

Edit it? Not me, sweety! I can't read that stuff. It's getting to the point though where I wish I could.

I'm beginning to think many Americans aren't taking anything seriously either. We are in for it if they don't wake up pretty darn soon!